 HAN GUOLIANG (Kina) okarakterisan je kao “jedan od najistaknutijih flautista sveta”. Diplomirao je na Centralnom konzervatorijumu za muziku u Pekingu, u klasi profesora Vang Jongskina. 1988. godine dodeljena mu je prestižna stipendija Umetničke škole Univerziteta u Bostonu za magistarske studije. Nakon završetka studija, svirao je u mnogim američkim orkestrima i osvojio nekoliko nagrada na državnim i međunarodnim flautističkim takmičenjima. Usavršavao se kod flautista svetskog renomea, uključujući i Žan Pjer Rampala.
Han Guoliang je već niz godina aktivan na koncertnim scenama Evrope, SAD-a i Azije. Kao član Kineskog nacionalnog simfonijskog orkestra nastupao je sa najčuvenijim muzičarima sveta, medju kojima su Šarl Dutoa, Isak Štern, Jehudi Menjuhin, Seiđi Ozava, Mstislav Rostropovič, Li Delon i drugi, kako u Kini tako i u inostranstvu.
Tokom poslednjih 20 godina ostvario je mnoge izuzetne snimke koji su okarakterisani kao izuzetni i sarađivao sa nekolicinom poznatih kineskih kompozitora. Han Guoliang je zaposlen kao profesor flaute na Centralnom kineskom konzervatorijumu za muziku i angažovan kao prvi flautista Kineskog nacionalnog simfonijskog orkestra. Deluje kao predsednik Asocijacije flautista Kine. |
 LJUBIŠA JOVANOVIĆ (Srbija) je diplomirao i magistrirao u Beogradu u klasi prof. Miodraga Azanjca. Usavršavao se u klasi prof. Kristijana Lardea u Parizu i Orel Nikolea u Bazelu. Nosilac je „Diplome Superieur de Concertiste“ na „L’Ecole Normal Superieur de Musique de Paris“ 1983. godine. Svirao je na svim značajnim festivalima u bivšoj Jugoslaviji, kao i u Francuskoj, Švajcarskoj, Kini, Italiji, Austriji, Nemačkoj, Rusiji, Rumuniji, Velikoj Britaniji, Alžiru, Finskoj, Danskoj, Ukrajini, Južnoj Africi, Norveškoj, Argentini.
Ljubiša Jovanović je dobitnik najprestižnijih nagrada i društvenih priznanja: Aprilske nagrade Grada Beograda (2008 i 2013), Svetosavske nagrade za poseban doprinos razvoju obrazovanja i vaspitanja u Republici Srbiji (2009), Zlatne medalje povodom 75 godina od nastanka Beogradske filharmonije (1998), Srebrne medalje Univerziteta umetnosti za dostignuća u unapređenju nastave (2000), Prve nagrade za interpretaciju na „Internacionalnoj tribini kompozitora“ (1992 i 1998), nagrade »Zlatni Beočug« za umetnička dostignuća (1992), Godišnje nagrade Udruženja muzičkih umetnika Srbije (1992), kao i nagrade Beogradskog fonda za kulturu za najbolje koncerte u Beogradu (1987,1989, 1991 i 1992). Vodio je majstorske kurseve u Nemackoj, Argentini, Italiji, Ukrajini, Norveškoj, Kini, Južnoj Africi, Rumuniji, Hrvatskoj, Crnoj Gori i Srbiji. Najveći flautisti današnjice, Orel Nikole, Irena Grafenauer, Emanuel Paji, Mišel Debost, Kristijan Larde, Silvia Karedu, sarađivali su i nastupali sa Ljubišom Jovanovićem. Njegovi snimci nalaze se na više od 50 CD izdanja. Tokom više od 35 godina umetničke aktivnosti, premijerno je izveo oko 80 koncertantnih, solističkih i kamernih kompozicija srpskih autora. U toku 25 godina radio je kao solo flautista Beogradske opere i baleta (1978-88), Simfonijskog orkestra Radio Televizije Srbije (1988-89) i Beogradske filharmonije (1989-2004). Redovni je profesor na Fakultetu muzičke umetnosti u Beogradu (od 1993. godine) i Muzičkoj akademiji na Cetinju u Crnoj Gori (1996-2014). Od 2002-2009. godine je bio prodekan za umetničko – naučni rad na Fakultetu muzičke umetnosti u Beogradu. Osnivač je i predsednik Orkestra Camerata Serbica (2004), kao i Festivala klasične muzike BUNT (Beogradska Umetnička Nova Teritorija, 2013). Od 2010. godine je umetnički rukovodilac i dirigent ansambala „Lola klasik“.
Ljubiša Jovanović svira na 14k zlatnoj flauti WM.S.HAYNES. |
 ERIK LAMB (SAD) uživa međunarodnu reputaciju kao višestruko nadareni umetnik, aktivan kao solista, kamerni muzičar i selektor koncertnih programa. Erik je diplomirao na Konzervatorijumu za muziku Oberlin (Ohajo, SAD) u klasi Mišela Debosta. Školovanje je nastavio na Visokoj školi za muziku u Frankfurtu na Majni (Nemačka) sa Tadeušom Votsonom, a potom Školi za muziku u Fjesoli (Italija) sa Kjarom Toneli.
Dugačak je spisak orkestara i ansambala poznatih u svetskim razmerama sa kojima je nastupao, a među njima značajno je izdvojiti Orkestar Klivledna, Orkestar grada Birmingema, ASKO Šenberg ansambl, Radijski orkestar Frankfurta, a po pozivu je nastupao na festivalima u Darmštatu, Gracu, Salcburgu, Lokenhauzu, Festivalu Aht Briken u Kelnu, Festivalu Uglavnom Mocart, Hajdelberškom proletnjem muzičkom festivalu i Festivalu nove muzike u Bukureštu. Kao kamerni muzičar ostvario je saradnju je sa pevačima i instrumentalistima koji spadaju u red najistaknutijih evropskih umetnika. Do 2013. godine delovao je kao solo flautista Internacionalnog savremenog ansambla (ICE). Angažovan je kao solo flautista ansambla Rekonsil (Beč), Orkestra Čineke! (London) i kao umetnički direktor ansambla Paladino (Beč). Tokom poslednje decenije Erik je premijerno izveo preko 200 kompozicija, ostvarivši blisku saradnju sa kompozitorima kao što su Džon Adams, Kaja Sariaho, Džordž Luis, Mark-Andres Dalbavi, HK Gruber, Matias Pinčer, Rainbert de Leu, Mišel van der Aa, Niko Muli, Ben Fosket i dirigentim poput Franca Velser-Mosta, Vladimira Aškenazija, Ludovika Morloa, Pabla Heras-Kasadoa, Stiva Šika, Suzane Melki i Pjera Loran-Emara. Njegova diskografija kao soliste i kamernog muzičara permanentno raste. Snimio je preko 15 diskova za razne izdavačke kuće među kojima su Kairos, Paladino, Soni, NMC, Mode, Nju Amsterdam, NAXOS, Bridž i Nonezuh. U svojoj generaciji flautista izdvaja se širinom repertoara kojim vlada: od Baha, Mocarta i Šuberta do kompozicija Zenakisa i Džejsona Ekharta, sve do pesama elektro-pop benda Pešn Pit. Lamb je tražen i kao pedagog koji redovno drži radionice, majstorske kurseve i predavanja širom Evrope i SAD-a.
Na početku karijere, Eriku Lambu je dodeljena nagrada Milenijum mladi umetnik Fondacije za umetnost Džejm Tatum, Nacionalna nagrada Džon Filip Susa kao i Nagrada za talente dekana Oberlin koledža. Bio je finalista Internacionalnog takmičenja Pacem in Teris (Bajrojt, Nemačka) i dobitnik prve nagrade na Takmičenju kamerne muzike politehničkog društva, zatim prve nagrade na takmičeju Lenzevski, a godinu dana kasnije i prve nagrade na takmičenju u organizaciji Nemačke akademske fondacije za razmenu studenata (DAAD). Erik ima titulu Altus izvođač i živi u Beču. |
 LAURA LEVAI AKSIN (Srbija) je rođena u Subotici. Diplomirala je i magistrirala na Akademiji umetnosti u Novom Sadu u klasi prof. Marijana Egića. Studije je nastavila u Parizu u klasama prof. Klod Lefebrea i prof. Patrika Galoa. Usavršavala se na brojnim majstrorskim kursevima kod renomiranih solista i pedagoga.
Dobitnica je prvih i specijalnih nagrada na republičkim i saveznim takmičenjima. Laureat je takmičenja Muzičkih umetnika Jugoslavije u Zagrebu. Na šestoj Međunarodnoj tribini kompozitora u Beogradu dodeljena joj je Prva nagrada za interpretaciju savremenih dela. Nastupala je kao solista sa mnogim simfonijskim i kamernim orkestrima u zemlji i inostranstvu. Održala je veliki broj resitala i kamernih koncerata u Srbiji, Hrvatskoj, Sloveniji, Francuskoj, Belgiji, Velikoj Britaniji, Holandiji, Nemačkoj, Švajcarskoj, Italiji, Mađarskoj, Slovačkoj, Češkoj, Rusiji, Portugalu, Grčkoj, Izraelu. Svirala je na značajnim festivalima: NOMUS, Zagrebački bijenale, Glazbena tribina u Opatiji, Muzičke svečanosti u Subotici i Somboru, Letnji festival u Herceg Novom, Grad teatar u Budvi, Flauta Fest u Beogradu, BELEF, Europhonija u Zagrebu, Sabato Serra u Torinu (Italija), Kotor Art festival, Pariska jesen, Festival modernih umetnosti u Berlinu, Festival evropske avangarde u Lajpcigu, Festival d’Avignon (Francuska), Festival flauta u Bekešu (Mađarska), festivalima u Patrasu i Afitosu (Grčka). Laura Levai Aksin je solo flautistkinja Vojvođanskog simfonijskog orkestra. Bavila se i orkestarskim muziciranjem kao solo flautistkinja orkestra Opere Srpskog narodnog pozorišta, Vojvođanskog simfonijskog orkestra i kamernog orkestra Camerata Academica (Novi Sad) i ansambla za novu muziku Musica viva. Za vreme boravka u Francuskoj bila je član ansambla Formatio, Theatre Jel i orleanskog Orkestra flauta. Član je trija flauta Density i duvačkog kvinteta Synergia 5. Već tri decenije sarađuje sa pijanistkinjom Iris Kobal. Snimala je za mnoge radio i TV centre u regionu, Mađarsku TV, Češku RTV, RTV Dortmund i RAI. Izdala je kompakt diskove za Recommended Records iz Londona, EOS it Graca, Visio Mundi, SKC iz Novog Sada itd.
Bavi sa pedagoškim radom kao redovni profesor flaute na Akademiji umetnosti u Novom Sadu i Akademiji umetnosti u Banja Luci. Održala veliki broj majstorskih kurseva, a kao član žirija prisutna je na međunarodnim i domaćim takmičenjima i festivalima. |
 JASNA MARKOVIĆ VUJANOVIĆ (Srbija) rođena je u Tuzli 1973. god, gde započinje muzičko obrazovanje. Tokom školovanja učestvovuje na brojnim takmičenjima, osvajajući visoke nagrade na regionalnom i državnom nivou, kao solista i član više kamernih ansambala. Nakon pohađanja letnjeg kursa Akademije umetnosti u Novom Sadu, a na poziv svog budućeg profesora, Marijana Egića, upisuje prvu godinu sudija, a pre završetka srednje škole. Za vreme studija pohađa kurseve renomiranih flautista (Renata Grajs – Armin), učestvovuje u radu mađarske sekcije flautista u Šopronu, polaznik je kursa profesora Petera Lukasa – Grafa, a nakon studija i kurseva Sofi Šerije, Janoša Balinta, Gergelja Iceša, Milene Lipovšek, Nataše Marić.
U Muzičoj školi Isidor Bajić zaposlena je od treće godine studija. Potvrde njenih pedagoških rezultata, pored brojnih nagrada učenika su i izbori za preko petnaest žirija takmičenja u zemlji, kao i priznanje za najboljeg pedagoga 1995. godine na Međunarodnom takmičenju kamernih sastava u mađarskom gradu Balašađarmatu. Godine 2015. uručena joj je nagrada Zajednice muzičkih i baletskih pedagoga Srbije za dugogodišnje rezultate u radu. Iste godine postaje i rukovodilac Stručnog aktiva duvača Škole. Od osnivanja Takmičenja Anton Eberst u Novom Sadu jedan je od članova umetničkog veća Takmičenja, te aktivno učestvuje u radu takmičenja. Od oktobra 2006. do 2014. u ulozi predsednika Vojvođanske stručne komisije za flautu, organizator je seminara flautista Gergelja Iceša i Janoša Balinta. Autor je i organizator i pet seminara “Vikend otvorenih vrata” , na kome su učestvovale kolege iz gotovo svih vojvođanskih škola. Dva od ovih pet seminara bila su akreditovana od strane Zavoda za unapređenje obrazovanja i vaspitanja. Godine 2013. održala je stručni skup u Sremskoj Mitrovci, preporučen od iste institucije. Osnivač je trija Anima, sa kojim od 2003. ostvaruje zapažene koncerte, između ostalog, na Međunarodnom festivalu harfe, kao i u okviru manifestacije Novosadsko leto. Nastupala je sa kolegama i u kamernima ansamblima MaesTre i Da Camera.
Od 1995. sa svojim učenicima, kontinuirano je prisutna na svim takmičenjima koja se održavaju kod nas. Rezultat toga je preko 70 nagrada njenih učenika. Mnogi učenici koji su prve korake u muzici napravili u njenoj klasi, sada su profesionalni klarinetisti, flautisti, muzikolozi. Za internu upotrebu, prevela je čitav niz stručne literature. |
 RADMILA RAKIN MARTINOVIĆ (Srbija) je diplomirala na Akademiji umetnosti u Novom Sadu 1984. godine, gde je stekla i zvanje magistra umetnosti – umetnička disciplina flauta, 1987. godine, u klasi prof. Marijana Egića. Usavršavala se kod Bruna Kavala. Još kao jedan od najboljih đaka i izvanredan student učestvovala je na brojnim takmičenjima i osvajala najviše nagrade (ukupno 16 prvih nagrada). Po završetku školovanja bavi se solističkom i kamernom delatnošću (u duu i sa triom flauta “Density“). Učestvovala je na najznačajnijim muzičkim manifestacijama u Jugoslaviji i nastupala kao solista sa brojnim orkestrima u zemlji. Snimala je za brojne radio i TV stanice u zemlji i inostranstvu. Snimila je CD u produkciji Izdavačke kuće „EOS“ iz Graca (Austrija).
Pedagoški rad započinje na drugoj godini studija 1981. god. kao profesor flaute u Muzičkoj školi „Isidor Bajić“ u Novom Sadu, gde je i danas zaposlena. Bila je član svih jugoslovenskih žirija za flautu, a takođe i član Međunarodnog žirija na takmičenju „Petar Konjović“u Beogradu. Profesor je na Akademiji umetnosti u Novom Sadu za predmete Metodika nastave flaute i Metodika nastave duvačkih instrumenata od oktobra 1999. godine. Od školske 2001 do 2005 godine bila je predavač na Muzičkoj akademiji na Cetinju. Ima zvanje redovnog profesora za navedene predmete. Mr Radmila Rakin-Martinović je direktor Muzičke škole „Isidor Bajić“ u Novom Sadu od 1996. godine. Vrhunske rezultate koje MŠ „Isidor Bajić“ postiže na svim relevantnim takmičenjima (sedam puta uzastopno najbolja muzička škola u Srbiji) na primeren način su prezentovani i obeležavanjem tri velika jubileja: 130 godina od rođenja Isidora Bajića i 90 i 100 godina od osnivanja Bajićeve Muzičke škole. Bila je izvršni producent na dva CD-a koje je objavila Muzička škola „Isidor Bajić“ u saradnji sa Radio Novim Sadom. Bajićeva Muzička škola je dobitnik najprestižnije nagrade u oblasti kulture i umetnosti – Vukove nagrade za 1999. godinu, kao i internacionalne nagrade za najbolji imidž u 2004. godini „New Millennium Award – International Award for the Best Trade Name“ (Madrid, Španija). Ceneći njen kompletan rad, Kulturno-prosvetna zajednica Vojvodine joj je dodelila nagradu „Iskra kulture“ za 1999 godinu. Osnivač je i direktor Memorijala «Isidor Bajić» i Međunarodnog takmičenja „Anton Eberst“. Dobitnik je zlatne značke „Qlobal Quality Management“ za najboljeg menadžera u 2004. godini (Madrid, Španija). Februara 2005. godine Radmila Rakin Martinović je dobila Godišnju nagradu Zajednice muzičkih i baletskih škola Srbije, za izuzetne rezultate u umetničkom i pedagoškom radu u toku 2004. godine. Skupština Grada Novog Sada 25. novembra 2005. godine, dodelila je mr Radmili Rakin Martinović „Novembarsku povelju“ Grada Novog Sada, za izuzetne rezultate i dostignuća ostvarena na polju umetnosti, pedagogije, unapređenja muzičkog školstva i doprinos u afirmaciji Muzičke škole „Isidor Bajić“ u zemlji i inostranstvu. Januara 2006. godine mr Radmila Rakin Martinović primila je Svetosavsku nagradu Ministarstva prosvete i sporta Republike Srbije, za doprinos razvoju obrazovanja u 2005. godini. |
 LUJZA SELO (Italija) je nosilac titula Mijazava umetnik i Ambasador muzike i italijanske kulture, pod okriljem Ministarstva kulture Italije. Ona je značajna ličnost u svetu savremene umetnosti, flautistkinja koju krasi elegancija i jedna od najcenjenijih interpretatorki ozbiljne muzike.
Prisutna je na koncertnim podijumima Evrope, SAD-a, Južne Amerike, Rusije i mnogih drugih zemalja Azije, a muzička kritika vidi je kao jedinstvenu umetnicu izuzetne svestranosti i zanosnog šarma čija interpretacija nalazi put do duše svakog slušaoca i ostavlja neizbrisiv emotivni trag (Il Matino di Bolcano, Il Tempo, ABC Madrid, General Ancajger Bon). Ostvarila je saradnju sa umetnicima kao što su Alirio Diaz, Bruno Canino, Trevor Pinok, Filip Entremon, Bian Liu Nian i bečkim Jes triom, koncertirala kao solista sa čuvenim orkestrima poput Bečkih simfoničara, orkestrom I Virtuosi Italiani, Salcburškim kamernim orkestrom, Simfonijskim orkestrom Tajlanda, Slovačkim kamernim orkestrom Bohdan Varhal i Simfonijskim orkestrom Majamija. Nastupala je u značajnim koncertnim salama, među kojima treba izdvojiti nastupe u NCPA u Pekingu (Kina), Veil sali Karnegi hola u Njujorku (SAD), Brams sali Muzikferajna u Beču (Austrija), milanskoj Skali, Teatru La Feniče u Veneciji, rimskom Parko dela muzika (Italija), sali Patria u Brašovu (Rumunija), Bramsovoj sali u Moskvi (Rusija), Nacionalnom pozorištu u Astani (Kazahstan). Trenutno je zaposlena kao profesor flaute na Muzičkom fakultetu u Trstu (Italija) i kao gostujući profesor Univerziteta za muziku i ples u Beču (Austrija). Stekla čak dva doktorata – jedan iz oblasti izvođačkih umetnosti, a drugi u polju nauke iz oblasti lingvistike i književnosti, studirajući u Parizu sa Rejmondom Gvijuom i Alenom Marionom, koji su njen ton opisali kao “izuzetno muzikalan, vrhunski” i na Akademiji Kiđiana sa Severinom Gacelonijem koji je istakao “njenu veličanstvenu interpretativnu osetljivost i odličan zvuk”.
Snima za Stradivarius, jednu od najznačajnijih produkcijskih kuća u Evropi. |
 MATEJ ZUPAN (Slovenija) je rođen 1970. godine u Sloveniji. Osnovne i magistarske studije završio je na Muzičkoj akademiji u Ljubljani kod profesora Feđe Rupela, a kasnije se usavršavao kod Marija Ančilotija, kao i na majstorskim kursevima koje su vodili Trevor Vaj, Mišel Debost, Peter-Lukas Graf i Džejms Galvej. Pobednik je nekoliko domaćih takmičenja.
Od 1996. do 2008. godine bio je prvi flautista Slovenačkog nacionalnog radio orkestra. Kao član „Ariart“ duvačkog kvinteta, „Academia Ars Musicae“ kamernog orkestra, nedavno osnovanog Ansambla za novu muziku „MD7“, kao i Kamernog orkestra solista slovenačkog udruženja kompozitora intenzivno je nastupao u Sloveniji, Evropi i Severnoj i Južnoj Americi. Snimao je za slovenački Radio i Televiziju, RAI i Orf. Zaposlen je kao profesor na Muzičkoj akademiji Univerziteta u Ljubljani. |
