Takmičare ocenjuje žiri sastavljen od istaknutih međunarodnih i domaćih instrumentalista i pedagoga. Član žirija koji je u srodstvu sa kandidatom ili je u trenutnom profesionalnom kontaktu sa kandidatom ne može da ocenjuje tog kandidata. Takmičar koji izvodi program duži od propisanog može biti prekinut tokom izvođenja.
Nakon završetka takmičenja svakom takmičaru biće omogućen kontakt sa članovima žirija. Odluke žirija su konačne i neopozive.
Članovi žirija IV Takmičenja „Anton Eberst“ su (po abecednom redu):
- JANOŠ BALINT (Mađarska)
- NORBERT GIRLINGER (Austrija)
- LjUBIŠA JOVANOVIĆ (Srbija)
- LAURA LEVAI-AKSIN (Srbija)
- NATAŠA MARIĆ (Nemačka)
- KERSTEN MekKol (Holandija)
- RADMILA RAKIN-MARTINOVIĆ (Srbija)
- MATEJ ZUPAN (Slovenija)
Janoš Balint rođen je 1961. godine u Budimpešti. Diplomirao je na Akademiji “Franc List” u Budimpešti 1984. Pobednik je takmičenja u Lajpcigu, Marknurkirhenu i Ankoni.
Bio je solo flautista Simfonijskog orkestra Mađarskog radija i televizije, Svetskog orkestra “Pro Mondo Uno” i Mađarske nacionalne filharmonije. Osnivač je i direktor ”Dopler Instituta” u Budimpešti. Deluje kao profesor na Visokoj školi za muziku u Detmoldu (Nemačka), Franc List Akademiji u Budimpešti (Mađarska) i Muzičkoj akademiji u Kragujevcu (Srbija). Svake godine održi 10 do 12 majstorskih kurseva širom sveta.
Kao solista nastupao je u gotovo svim evropskim državama, kao i u SAD, Japanu, Tajvanu, Koreji i Izraelu. Snimio je 24 CD-a za muzičke kuće “Kapričo ” (Nemačka) , “Hungaroton” (Mađarska) i “Naksos”. Bio je član žirija na takmičenjima u SAD, Japanu, Italiji, Poljskoj, Austriji, Mađarskoj, Jugoslaviji (Srbiji). 2008. godine dodeljena mu je nagrada Ministarstva kulture i obrazovanja Mađarske „Franc List” , koja je najprestižnije mađarsko priznanje za muzičko izvođaštvo.
Norbert Girlinger rođen je 1962. godine. Veoma rano pokazuje interesovanje za klavir, flautu i dirigovanje, kako bi se vremenom primarno usmerio na flautu. Kao posledica ovakvog razvojnog puta usledio je upis na pedagoški smer „Anton Brukner“ univerziteta u Lincu, gde je kao glavni predmet izabrao flautu. Kasnije je studirao na Visokoj školi za muziku u Beču, gde mu je profesor bio Volfgang Šulc, a na majstorskim kursevima usavršavao se kod Orel Nikolea (Frajburg) i Tomasa Pinhofa (Melburn).
Pored solističkih angažmana, aktivno se bavi kamernom muzikom svirajući na instrumentima koji se kreću u rasponu od pikolo flaute do kontrabas flaute. U nastojanju da pronađe drugačiji zvuk eksperimentisao je upotrebljavajući razne materijale i, kao rezultat, počeo da koristi cilindričnu drvenu flautu koja inače danas više nije u upotrebi. Jedinstven je po tome što je verovatno jedini u svetu koji svira isključivo na instrumentima ručno rađenim od drveta.
Ostvario je snimke za televiziju i radio, kao i za kompakt disk izdanja. Od 1989. godine predaje flautu na “Anton Brukner” univerzitetu u Lincu i vodi majstorske kurseve.
Ljubiša Jovanović je diplomirao i magistrirao u Beogradu u klasi prof. Miodraga Azanjca, nakon čega odlazi na dvogodišnje usavršavanje kod prof. Kristijana Lardea u Pariz, gde je dobio „Diplome Superieur de Concertiste“ 1983. godine. Njegova dugogodišnja saradnja sa jednim od najvećih muzičara sadašnjice, flautistom Orel Nikoleom, pomogla mu je da realizuje brojne resitale i koncerte kamerne muzike za flautu u rasponu od baroka do savremene muzike. Svirao je na svim značajnim festivalima u Jugoslaviji, kao i u Francuskoj, Švajcarskoj, Italiji, Austriji, Nemačkoj, Rusiji, Rumuniji, Velikoj Britaniji, Alžiru, Finskoj, Argentini i Norveškoj.
Osvojio je Prvu nagradu za interpretaciju na Internacionalnoj godišnjoj tribini kompozitora, u Sremskim Karlovcima i Novom Sadu, 1992. i 1998. godine, “Zlatni Beočug” za umetnička dostignuća 1992. godine, godišnju nagradu Udruženja muzičkih umetnika Srbije, iste godine, kao i nagradu Beogradskog fonda za kulturu za najbolje koncerte u Beogradu 1987, 1989, 1991. i 1992. godine. Dobitnik je Zlatne medalje Beogradske filharmonije povodom 75 godina osnivanja ove institucije, nagrade grada Beograda 2008. godine i nagrade „Sveti Sava“ koja se dodeljuje za unapređenje nastave. Stalni je član Ansambla za novu muziku i trija “Anima” (zajedno sa Natašom Veljković, klavir i Sandrom Belić, violončelo), a tokom dugog niza godina neguje saradnju sa istaknutim pijanistom Aleksandrom Serdarom.
Tokom 25 godina radio je kao solo flautista orkestra Beogradske opere i baleta, Simfonijskog orkestra Radio Televizije Beograd i Beogradske filharmonije. Trenutno deluje kao predsednik orkestra „Camerata Serbica“.
Redovni je profesor flaute na Fakultetu muzičke umetnosti u Beogradu i Muzičkoj akademiji na Cetinju, gde je u periodu od 1998. do 2002. godine bio šef odseka za duvačke instrumente. Od 2002. godine je prodekan za umetnički rad i međunarodnu saradnju na FMU u Beogradu.
Laura Levai Aksin je rođena u Subotici. Diplomirala je i magistrirala na Akademiji umetnosti u Novom Sadu, u klasi prof. Marijana Egića. Studije je nastavila u Parizu u klasama prof. Kloda Lefebrea i prof. Patrika Galoa. Usavršavala se na brojnim majstorskim kursevima kod renomiranih solista i pedagoga (Žak Kastanje – Francuska, Orel Nikole – Švajcarska…). Nosilac je niza nagrada i priznanja na domaćim i međunarodnim takmičenjima.
Nastupala je kao solista sa mnogim simfonijskim i kamernim orkestrima u zemlji i inostranstvu. Održala je veliki broj resitala i kamernih koncerata u zemljama bivše Jugoslavije, Francuskoj, Belgiji, Velikoj Britaniji, Holandiji, Nemačkoj, Švajcarskoj, Italiji, Mađarskoj, Slovačkoj, Češkoj, Rusiji, Holandiji, Portugalu, Grčkoj, Izraelu.
Bavila se i orkestarskim muziciranjem kao solo flautistkinja orkestra Opere Srpskog narodnog pozorišta, Vojvođanskog simfonijskog orkestra, kamernog orkestra „Camerata Academica“ i ansambla za novu muziku „Musica viva“. Za vreme boravka u Francuskoj bila je član ansambla „Formatio“ i „Theatre Jel“. Član je trija flauta „Density“ i duvačkog kvinteta „Synergia 5“, a već tri decenije sarađuje sa pijanistkinjom Iris Kobal. Izdavačke kuće „Recommended Records“ iz Londona, „EOS“ iz Graca i „Visio Mundi“ iz Novog Sada objavile su kompakt diskove s njenim izvođenjima.
Bavi sa pedagoškim radom kao redovni profesor flaute na Akademiji umetnosti u Novom Sadu i Akademiji umetnosti u Banja Luci. Održala je veliki broj majstorskih kurseva, a kao član žirija prisutna je na međunarodnim i domaćim takmičenjima i festivalima. Njeni studenti su postigli vrhunske rezultate na domaćim i međunarodnim takmičenjima i pokazali izuzetan umetnički nivo na koncertima i raznim nastupima.
Repertoar Laure Levai Aksin je veoma bogat i raznovrstan, obuhvata sve značajne kompozicije za flautu, od baroka do savremene muzike. Posebno interesovanje iskazuje prema delima savremenih autora. U svojoj zemlji je premijerno izvela veliki broj dela kompozitora kao što su: J. Rodrigo, K. Stockhausen, P. Boulez, L. Berio, K. Fukushima, R. Dick, L. Andriessen, A. Pärt, R. Shankar, N. Rota, B. Jolas, T. Takemitsu. Izvela je i mnoga nova dela domaćih autora koja su njoj posvećena.
Nataša Marić je rođena u Novom Sadu, gde je završila Muzičku školu u klasi mr Radmile Rakin-Martinović . Diplomirala je 1992. godine na Akademiji umetnosti u Novom Sadu u klasi mr Marijana Egića. Studije nastavlja u Karlsrueu (Nemačka) kod prof. Renate Grajs-Armin, a zatim u Bazelu (Švajcarska) kod prof. Feliksa Renglija, gde 2001. godine dobija diplomu soliste . Slede još i studije kamerne muzike (duvački kvintet) u klasi klarinetiste Volfganga Mejera.
Tokom školovanja i studija u Novom Sadu, bila je dobitnik više prvih nagrada na pokrajinskim i saveznim takmičenjima bivše Jugoslavije. Osim toga dobitnica je i nagrada na internacionalnim takmičenjima u Bajrojtu (Nemačka) 1997. godine i „Sankyo“ takmičenju u Bazelu 1999. godine. Od 1999. do 2001. godine bila je solo flautistkinja u Filharmonijskom orkestru u Frajburgu, a zatim 2001. godine i u kamernom orkestru „Pomeriggi Musicali“ u Milanu. Od tada radi kao slobodan umetnik. Svirala je u brojnim orkestrima u Nemačkoj (SWR – Frajburg, Kammerphilharmonie – Hajlbron, Stuttgarter Kammerorchester…). Istovremeno je započela intenzivno da se bavi modernom muzikom i nakon brojnih nastupa sa raznim ansamblima ( Ensemble Resonanz – Hamburg, Ensemble Ascolta – Štutgart, Collegium Nuovum – Cirih, KNM – Berlin) postaje 2006. godine prva flautistkinja u ansamblu „Contrechamps“ u Ženevi, gde je bila stalni član do početka 2011. godine. Sarađuje sa mnogim značajnim kompozitorima današnjice kao sto su Hajnc Holiger, Mišel Žarel, Helmut Lahenman, Beat Furer, Tristan Murail itd. Poslednje 3 godine redovno gostuje kao prva flauta u ansamblu „Klangforum“ iz Beča. Osim toga, ove sezone je bila više puta gost u Kraljevskom „Concertgebouw“ orkestru u Amsterdamu i „Mahler kamernom orkestru“. Dirigenti sa kojima je sarađivala su između ostalog Hajnc Holiger, Pijer Bulez, Džonatan Not, Kent Nagano, Danijel Harding i Maris Jansons. Kao solista i kamerni muzičar nastupala je na brojnim festivalima širom Evrope ( Musica Strassbourg, Wien Moderne, Ars Brusselex, Musik Berlin, Schleswig- Hollstein Musikfestival, Festival Musique d’automne Paris…).
Aktivno se bavi i pedagoškim radom. Od 2006. godine radi kao asistent kod prof. Gunild Ot u Esenu. U letnjem semestru 2007. bila je pozvana da radi kao gostujući profesor na Akademiji u Majncu od strane prof. Dejana Gavrića. Trenutno radi na Konzervatorijumu u Ženevi.
Kersten MekKol, prvi flautista Kraljevskog “Concertgebouw” orkestra u Amsterdamu, rođen je u Frajburgu (Nemačka), gde je počeo da svira flautu sa devet godina.
Među njegovim profesorima su Feliks Rengli, Renate Grajs i Orel Nikole. Od 1997. do 2005. godine bio je angažovan kao prvi flautista u Radio simfonijskom orkestru Saarbruken (Nemačka). Kersten MekKol je dobitnik nagrada na internacionalnim takmičenja, među kojima su ARD u Minhenu, Praško proleće i Kobe (prva nagrada).
Nastupao je, po pozivu, kao prvi flautista u orkestrima poput Berlinske i Njujorške filharmonije, Bavarskog radijskog orkestra i Čikaškog simfonijskog orkestra. Kao solista sarađivao je sa dirigentima kao što su Šandor Veg, Martin Brabins, Mihael Štern, Petr Altrihter i Ruben Gazaria, a solističke turneje odvele su ga u mnoge zemlje Bliskog i Dalekog Istoka, Južne Amerike, Rusije, kao i u većinu evropskih država.
Godine 1996. osnovao je ansambl za modernu muziku i izvođaštvo “est!est!!est!!!”, koji je osvojio nekoliko nagrada u Nemačkoj. Kersten MekKol je član ansambala “Linos” i “Concertgebouw Chamber Soloists”.
Kersten MekKol predaje na Kraljevskom konzervatorijumu u Hagu.
Radmila Rakin-Martinović je diplomirala na Akademiji umetnosti u Novom Sadu 1984. godine, gde je stekla i zvanje magistra umetnosti – umetnička disciplina flauta, 1987. godine, u klasi prof. Marijana Egića. Usavršavala se kod Bruna Kavala. Još kao jedan od najboljih đaka i izvanredan student učestvovala je na brojnim takmičenjima i osvajala najviše nagrade (ukupno 16 prvih nagrada). Po završetku školovanja bavi se solističkom i kamernom delatnošću (u duu i sa triom flauta “Density“). Učestvovala je na najznačajnijim muzičkim manifestacijama u Jugoslaviji i nastupala kao solista sa brojnim orkestrima u zemlji. Snimala je za brojne radio i TV stanice u zemlji i inostranstvu. Snimila je CD u produkciji Izdavačke kuće „EOS“ iz Graca (Austrija).
Pedagoški rad započinje na drugoj godini studija 1981. god. kao profesor flaute u Muzičkoj školi „Isidor Bajić“ u Novom Sadu, gde je i danas zaposlena. Bila je član svih jugoslovenskih žirija za flautu, a takođe i član Međunarodnog žirija na takmičenju „Petar Konjović“u Beogradu. Profesor je na Akademiji umetnosti u Novom Sadu za predmete Metodika nastave flaute i Metodika nastave duvačkih instrumenata od oktobra 1999. godine. Od školske 2001 do 2005 godine bila je predavač na Muzičkoj akademiji na Cetinju. Ima zvanje vanrednog profesora za navedene predmete.
Mr Radmila Rakin-Martinović je direktor Muzičke škole „Isidor Bajić“ u Novom Sadu od 1996. godine. Vrhunske rezultate koje MŠ „Isidor Bajić“ postiže na svim relevantnim takmičenjima (sedam puta uzastopno najbolja muzička škola u Srbiji) na primeren način su prezentovani i obeležavanjem tri velika jubileja: 130 godina od rođenja Isidora Bajića i 90 i 100 godina od osnivanja Bajićeve Muzičke škole. Bila je izvršni producent na dva CD-a koje je objavila Muzička škola „Isidor Bajić“ u saradnji sa Radio Novim Sadom. Bajićeva Muzička škola je dobitnik najprestižnije nagrade u oblasti kulture i umetnosti – Vukove nagrade za 1999. godinu, kao i internacionalne nagrade za najbolji imidž u 2004. godini „New Millennium Award – International Award for the Best Trade Name“ (Madrid, Španija). Ceneći njen kompletan rad, Kulturno-prosvetna zajednica Vojvodine joj je dodelila nagradu „Iskra kulture“ za 1999 godinu. Osnivač je i direktor Memorijala «Isidor Bajić» i Međunarodnog takmičenja „Anton Eberst“. Dobitnik je zlatne značke „Qlobal Quality Management“ za najboljeg menadžera u 2004. godini (Madrid, Španija). Februara 2005. godine Radmila Rakin Martinović je dobila Godišnju nagradu Zajednice muzičkih i baletskih škola Srbije, za izuzetne rezultate u umetničkom i pedagoškom radu u toku 2004. godine. Skupština Grada Novog Sada 25. novembra 2005. godine, dodelila je mr Radmili Rakin Martinović „Novembarsku povelju“ Grada Novog Sada, za izuzetne rezultate i dostignuća ostvarena na polju umetnosti, pedagogije, unapređenja muzičkog školstva i doprinos u afirmaciji Muzičke škole „Isidor Bajić“ u zemlji i inostranstvu. Januara 2006. godine mr Radmila Rakin Martinović primila je Svetosavsku nagradu Ministarstva prosvete i sporta Republike Srbije, za doprinos razvoju obrazovanja u 2005. godini.
Matej Zupan je rođen 1970. godine u Sloveniji. Osnovne i magistarske studije završio je na Muzičkoj akademiji u Ljubljani kod profesora Feđe Rupela, a kasnije se usavršavao kod Marija Ančilotija, kao i na majstorskim kursevima koje su vodili Trevor Vaj, Mišel Debost, Peter-Lukas Graf i Džejms Galvej. Pobednik je nekoliko domaćih takmičenja.
Od 1996. do 2008. godine bio je prvi flautista Slovenačkog nacionalnog radio orkestra.
Kao član „Ariart“ duvačkog kvinteta, „Academia Ars Musicae“ kamernog orkestra, nedavno osnovanog Ansambla za novu muziku „MD7“, kao i Kamernog orkestra solista slovenačkog udruženja kompozitora intenzivno je nastupao u Sloveniji, Evropi i Severnoj i Južnoj Americi. Snimao je za slovenački Radio i Televiziju, RAI i Orf.
Zaposlen je kao profesor na Muzičkoj akademiji Univerziteta u Ljubljani.